روانشناس ورزش و تاثیر آن برذهن ورزشکاران

روانشناس ورزش و تاثیر آن برذهن ورزشکاران
طبق گفته انجمن روان‌شناسی آمریکا (APA) روانشناسی ورزشی رشته‌ای است که بر توسعه و کاربرد تئوری روان‌شناختی برای درک و اصلاح یا بهبود رفتار انسان در محیط ورزش تمرکز دارد. به عبارت دیگر، روانشناسی ورزش مطالعه عوامل روحی و روانیِ ورزش و ورزشکار است. موضوع اصلی در روانشناسی ورزشی، افزایش عملکرد ورزشی در ورزشکاران و افزایش سلامت روحی و تندرستی آن‌هاست. در مجموع، روانشناسی ورزش دارای تمرکز بر دو بخش است.
روانشناس ورزشکار
در رشته روانشناسی ورزشی، همه چیزهایی که مربوط به روحیات ورزشکار و شرایط روحی اوست، بررسی می‌شود و راه‌کارهایی برای بهبود حال روحی و عملکرد او در ورزش به کار برده می‌شود.
روانشناس ورزش
روانشناسی ورزشی به این موضوع علاقه مند است که چگونه تمرین و ورزش و فعالیت بدنی، می‌تواند عملکرد، سلامتی و لذت را در فعالیت‌های خاص افزایش دهد. تمرکز اصلی این رشته بر توسعه مهارت‌های ذهنی ورزشکار است. روانشناسی ورزشی می‌تواند برای هر ورزشکاری که می‌خواهد عملکرد خود را بهبود بخشد یا در فعالیت های انتخابی خود سالم بماند، سودمند باشد. گروه‌هایی که از روانشناسی ورزشی فایده می‌برند عبارتند از: تیم های ورزشی حرفه‌ای مثل تیم‌های باشگاهی یا تیم ملی (مانند فوتبال، بسکتبال) ورزشکاران مبتدی و حرفه‌ای (مانند بازیکنان تنیس، دوندگان، صخره نوردان)، هنرمندان ورزشکاران نمایشی (مانند رقصندگان، بازیگران)، مربیان و داوران
ورزشکاران حرفه‌ای به دلیل فشاری که تحمل می‌کنند، ممکن است که در معرض آسیب‌های روانی قرار بگیرند؛ طوری‌که می‌توان از آن به عنوان «آسیبی که دیده نمی‌شود» نام برد. به طور مثال استرس و فشاری که ورزشکاران در طول دوره‌های تمرینی و سپس مسابقات تجربه می‌کنند، می‌تواند بسیار شدید و زیاد باشد و ورزشکار را آزار دهد. این استرس مداوم زمانی که حرفه ورزشی ورزشکار تمام می‌شود هم پایان نمی‌یابد، بلکه می‌تواند تا مدت زیادی پس از بازنشستگی هم ادامه داشته باشد. از دیگر مشکلات روحی ورزشکاران می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
1. فشار و استرسِ محیط ورزشی، ممکن است گاهی منجر به افسردگی ورزشکار شود.
2. فشار تمرین‌های طاقت فرسا همچنین می‌تواند ورزشکاران را در معرض سندرم «بیش تمرینی» یا «تمرین زدگی» قرار دهد که تشخیص آن از افسردگی دشوار است.
3. ورزشکاران به دلیل داشتتن رژیم‌های سخت و پیچیده، نسبت به اختلالات خوردن آسیب پذیرتر هستند و به خصوص ممکن است درباره شکل ظاهری بدن خود هم دارای اضطراب بیشتری باشند.
4. احتمال استفاده از مواد از جمله مواد افیونی برای بهبود عملکرد ورزشی و غیر ورزشی در ورزشکاران وجود دارد.
همان‌طور که تا اینجا گفتیم، عوامل روانی منفی بیرونی یا درونی می‌توانند منجر به قفل شدن ذهن ورزشکار، عدم تمرکز و حواس پرتی او، اختلال در آمادگی و در نهایت عملکرد ضعیف ورزشکار در مواقع مهم شود. حتی عدم آمادگی ذهنی و روانی ورزشکار، می‌تواند اختلالات فیزیکی مثل گرفتگی عضلات، لرزش و افزایش تعریق هم ایجاد کند. اگر به این مسائل رسیدگی نشود، این عوامل نه تنها بر ورزشکار بلکه بر کل تیم تأثیر می‌گذارد. برای اینکه این موارد منفی خنثی شود، مربیان و ورزشکاران می‌توانند از روانشناسی ورزشی کمک بگیرند و بر تاکتیک‌هایی مانند هدف گذاری، عادت سازی، آرامش ذهنی و اعتماد به نفس خود متمرکز شوند. امروزه روانشناسی ورزشی آنقدر مهم است که همه تیم‌های بزرگ مهم، مثل تیم‌های ملی یا ورزش‌های انفرادی، حتی آن‌هایی که در سطح مسابقات ساده هم شرکت می‌کنند، حتما چندین مشاور و روانشناس ورزشی در کنار خود دارند تا ورزشکار از نظر ذهنی آماده قهرمان شدن شود و سپس در زمین مسابقه هم قهرمان شود.
روانشناسی ورزشی بر بهبود شرایط روحی و روانی ورزشکار تمرکز دارد و به دنبال بهتر کردن حال روحی و رفع مشکلات عاطفی اوست. اگر شما به عنوان یک ورزشکار دچار استرس، تمرین زدگی و عدم تمرکز شده‌اید، حتما با یک روانشناس ورزشی صحبت کنید. او می‌تواند کمک زیادی به شما کند و آرامش و انگیزه را به زندگی‌تان برگرداند.